Kýrmýzý Sargýlý, Kýrýk Sol Bacak Ve Teþekkürler
Bu yýl Fransa’nýn Limoges kentine baðlý Saint -Just – Le – Martel 27.Uluslararasý Mizah Ve Basýn Çizerleri Festivali’ne davetli olarak gittim.
Ülkemizde tüm yaz yaðmayan yaðmurlar meðer Fransa’ya kaçmýþ. Festivalin konusu “Ça Brule” dü, yani “YANIYOR”. Dördüncü gün fýrtýna çýktý ve devasa çadýrýn üzerine kara bulutlar çöktü.
Ve ben çadýrýn önündeki çimenlerden kayýp, sol bacaðýmý kýrdým. Köyden (Saint – Just) ambulansla Limoge þehrinin üniversite hastanesine götürüldüm. Köyde yaþayan iki haným bir süre yanýmda kaldýlar ve döndüler. Yabancý bir ülkede tek baþýma ameliyata girdim. Bir saat süren operasyon baþarý ile sonuçlandý. Sonuçta kýrmýzý bir botum, bir metalim ve dokuz çivim oldu sol bacaðýmda.
Beþ yýldýzlý oteli andýran hastanede beþ gün kaldým. Bir taraftan da “sigortam yok, bütün bu iþlemleri nasýl ödeyeceðim?” diye düþünüyordum. Sabahýn beþinde Limoges’dan Paris’e doðru yola koyulduk. Bizim Karadenizli delikanlýlara benzeyen ambulansçým, çok sevilen bir anneye gösterilen saygý ile, beni Paris Hava Limaný’na ulaþtýrdý. Uzaylýlar tarafýndan ýþýnlanan bir uzaylý þaþkýnlýðý ile kendimi metal bir otaya aktarýlmýþ buldum. Ve bu oda büyük bir kaldýraçla uçaða kadar yükseltildi. Ýçerde altý kiþilik koltuk iptal edilip, yatak haline getirilmiþti. Bu kez de yanýmda yeni bir refakatçi vardý. Ve o da diðer saðlýk görevlileri gibi son derece saygýlý, dikkatli ve güvenliydi. Yatak Japonlarýn uyuduklarý tüplere benziyordu. Tabut gibi. Tavan çok alçaktý ve önümüzde dört saat vardý. Sýkýldýðýmý anlayan refakatçim sadece bu yataða sekiz milyar ödediklerini söyledi. Atatürk Hava Limaný’nda Türk ambulansýna teslim edildim. Oðlum da geldi. Fransýz refakatçim beni eve kadar getirdi. Eve ulaþmamdan yirmi dakika sonra Fransa’dan eve ulaþýp ulaþmadýðýmý sordular. Ve tüm masraflarýmý Fransa üslendi.
Burada önce beni adeta melek kanatlarý üzerinde ülkeme ulaþtýran Saint Just Belediye Baþkaný Gerard Vandenbourg’a, doktorum Dmytrick Vitali’ye, tüm hemþirelere, ambulansçýlara, Murat’a, Saint Just halkýna tüm yüreðimle binlerce kez teþekkür ederim.
Ve Ülkemde beni arayan Ankara’dan Metin Peker, Sait Munzur, Ýstanbul’dan Raþit Yakalý, Akdað Saydut, Sami Caner, Mustafa Bilgin, Ýzel Rozental, Yurdagün Göker, Turgay Karadað’a, Norveçten Firuz Kutal, Almanya’dan Erdoðan Karayel, Ýzmir’den Lütfü Çakýn, Sevdakâr Çelik, Mustafa Yýldýz’a çok teþekkür ederim.
“ARAMAYANLARA SÝTEM ETMÝYORUM. ÇÜNKÜ SÝTEM AÞÝNADAN GELÝR”!
Sema Ündeðer, 23 Kasým 2007