"DEMIRCI FAMILY"
HAYATI BOYACIOGLU/GERMANY

Dear my friends,

The Law on Struggle Against Terrorism currently allows children to be tried and sentenced as adults on terrorism-related charges. Most children are detained or arrested while participating in demonstrations or rallies in the Kurdish provinces in southeastern and eastern Anatolia. Some of them face prison sentences of up to 25 years for throwing stones at security forces.
Recently, a 15-year-old girl was sentenced to eight years in prison for participating in an illegal demonstration in the eastern province of Batman. The girl is accused of chanting illegal slogans and throwing stones at police during a rally organized by the now-defunct Democratic Society Party (DTP) on Oct. 9, 2009.
According to an advocacy group for children’s rights, the Appeal for Justice for Children (CIAC), almost 4,000 minors have been victimized by the Counterterrorism Law. 43 percent of these children were taken into custody for a simple and childish reason like “carrying traces of stone in their hands,” “a rapid heartbeat” or “sweating.” For the remaining 57 percent, there is no concrete evidence against and they were simply taken into custody from their homes and/or schools without any evidence they paricipated in any demonstration.
Laws accept everybody under 18 years old as child. But there is no any distinction between adults and those children who are under the jurisdiction of Counterterrorism Law. Children are tried in the criminal court and being held with adults in the same ward.
Unfortunately, the number of children keeps increasing in the custody and the justice for children has been delayed after each passing day.
Regardless of in which part of the world, cartoonists always have something to say on any unfair and injustice situations and can make a difference when they want. We as cartoonists all over the world can draw cartoons for these unfortunate children to bring the unacceptable and injustice situation into the agenda of the Parliament once again. We remind that all these practices are too harsh and nobody should have a right to behave to the children like this according to the international laws.
No doubt, our cartoons may also contribute others’ efforts to provide the necessary legal changes to be made for these children. At their early ages, they must be in a school not in a prison just because of throwing a stone.
Let’s draw for justice for children victimised by the Law on Struggle Against Terorism this time…

p.s. All cartoons we are going to draw will be exhibited on web site (www.bakimurattop.net) and then in the different art galleries and published as catalogue until the right justice for these children is supplied. Please send your works to bakimurat@gmail.com or cocuklaricinadalet@gmail.com with a short comment on this issue.

   

Lefkosa, 24 Ocak 10 (T.A.K. –NEZIRE GURKAN):

“…Kendimi bildim bileli camurla oynarim, ellerim camuru hep sevdi, iyi anlasti… Toprak ve su zaten dogal enerji. Cocukken ovalardan kagit toplayarak sekillendirirdik. Ayakkabi boyalariyla resim, cop artigi kumaslarla bebek yapardik. Imkansizlik, fukaralik insani alternatiflere yoneltir ve yaratici yapar…”

Dogustan gelen, tanimlayamadigi bir yetenekle el sanatlarina hep ilgisi oldu Sevcan Cerkez’in…  Cocukken cop artigiyla bebek, ayakkabi boyasiyla resim yaparken; 20’li yaslarda yagli boya ile ilgilenmeye basladi. Bunu karikatur izledi. Kadin karikaturist olmayan ulkede karikaturleri gazetelerde yayinlandi… Ve seramikle tanismasiyla “kendini buldu”

ELINDEN KALEM HIC DUSMEDI…

Terzi bir anne ve kunduraci bir babanin 5 cocugundan biri Sevcan… Ikiz kardesi Semra ile birlikte hep el sanatlarina ilgili oldu. Yagliboya, karikatur, dikis, camur, el isleri… Elinden kalemler, boyalar hic dusmedi.

Daha 20’li yaslardayken 1980’de yagli boya tablolarla karma sergiye katildi. Ikiz kardesi Semra ile birlikte… Ilk sergisidir bu…

Yagli boya calismalarini surdururken, bu arada karikaturle tanisti. Yeniduzen’de 2 yil sureyle karikaturleri yayinlandi, yurt disi sergilere katildi. “Neden kadinlar karikaturle ugrasmaz hic anlamadim. Kadin daha yaratici” diyerek karikaturle ugrasmaya devam ettigini keyifle anlatir.

Liseden sonra cok istemesine ragmen ailenin mali olanaksizligi nedeniyle universite egitimi alamadi. Ikiz kardesi Ogretmen Koleji’ne (Ogretmen Akademisi) giderken, Sevcan evlenir.

VE SERAMIK…RISKINE RAGMEN BUYUK HEYKEL YAPAR…

Yagli boya ve karikature 1986 yilinda seramik de eklenir. Ilk seramik denemelerini bu yillarda yapar. Kiz Meslek Lisesi’nde kursa da gider ama iki oglu vardir ve zaman ayiramaz, birakir. Ta ki cocuklar universiteye gidene kadar…

2000 yilinda 39 yasindayken Kiz Meslek Lisesi’nde tekrar seramik kursuna baslar. Bu kez yillarin hasretiyle tutkuyla sarilir seramige, hayallerini susleyen camurla hasir nesir olur.

Kucuk heykellerle baslar, ancak kabina sigamaz. Hem teknik, hem insan gucu bakimindan zorlayan, buyuk, kocaman heykellere yonelir. “Buyuk heykellerin patlama riski var, o yuzden cok riskli” diyor ama, buna ragmen heykellerin boyutunu buyuttukce buyutur.

Bu heykelleri firina tasimak, bir yerden bir yere goturmek de insan gucu gerektiriyor. Yurt disina cikaramiyor, kargoya veremiyor. Ornegin Istanbul’daki sergisine, kargo almadigi icin buyuk heykellerle katilamamis, “ambargo uygulaniyor bu konuda da” diyor… Ve ucakla goturdugu kucuk heykelle yer alabilmis ancak bu sergide…

HEYKELLERI SERGILEYECEK SALON YOK AMA…

Heykelleri o kadar buyuk ki, Buyukhan’daki kucuk atolyesine sigmadiklari icin evinde koruyor. “30’u askin kocaman heykeli ev yerine herkesin gorebilecegi sekilde sergilemek, bu arada heykellerimi herkesin izleyebilecegi sekilde yapmak isterdim” ifadeleriyle de salon ozlemini dile getirdi.

BIR YERLERDEN TANIDIK BU HEYKELLER…

Kurguyla yapiyor heykellerini… Once yuzu sekillendiriyor. “Camur kendiliginden yonlendiriyor” diyor. Heykeller “bir yerden taniyorum” dedirtircesine tanidik. Anneyi, dedeyi, masal anlatan neneyi, komsu teyzeyi cagristiran yuzler. Kursun dokturen kizlar, dusunen adamlar…

“Insan, mimikler cok onemli. Her yerde, her ortamda gozlem yaparim. Hayatim boyunca hep gozledim, insan odakli oldum. Birine bakarak yapmam ama, hep birilerine benzer…”

Ve bugunlerde “melek serisi” yolda. Meleklerden olusan bir dizi seramik heykel… “Kucukken de melekleri gorurdum hayalimde” diyor. Bu melekler tamamlaninca onlari kilise gibi dogal ortamlarda sergilemeyi hayal ediyor simdi de.

…SANATIM  YURT DISINDA DEGER BULDU

KKTC’deki sanat cevrelerinden “akademik egitim almadigi” icin uzun yillar ilgi gormedigine, hatta ilgili orgutlerden dislandigina da inaniyor Sevcan Cerkez. Ancak “her olumsuzlugun ayni zamanda firsat da yarattigi” inanciyla bunun da durumu avantaja donusturdugu dusuncesinde… Cunku arayisa baslar, internet araciligiyla disa yonelir ve aradigini da bulur. “Arth Mech” adli sanal sanat kanaliyla tanisir. Heykelleri burada ilgi gorur, kendini kiyas imkani bulur. Istanbul’dan Japonya’ya bircok sergide eserleri yer alir; kendi ifadesiyle heykelleri “deger bulur”

“HANAY” ILKTIR…ARKASI GELIR…

Ilk kisisel sergisini 2007’de “Hanay” adiyla KKTC’de acar. Bu donum noktasi olur ve arkasi gelir. Bir yil sonra Guney Kibris’ta da kisisel sergi acar, buradaki bir galerinin davetiyle. Bu serginin ardindan heykellerinden birinin Rum Disisleri Bakanligi’nda sergilenmesinden de gururla bahseder… Eserleri Japonya’da, Istanbul Dolmabahce’de sergilerde yer alir… Ve son olarak Commenwealth odulunu alir…

BUGUNLERDE 3 AYLIGINA GUNEY AMERIKA’DA…DONUNCE AVRUPA…

Internet araciligiyla basvurdugu Commenwealth odulu hayatini degistirir. Dunyanin her yerinden 400 civarinda katilimcinin yer aldigi bu yarismada, ilk 6 arasina girerek odul kazanir. Odulu de 8 bin Sterlin… Ama proje uyarinca, bu odulu para olarak degil, ongorulen ulkelerden birinde sanatini tanitmak ve sevdirmek icin kullanacak. O da bu amacla bugunlerde Guney Afrika’da, Cape Town’da… Orada 3 ay kalacak, studyoda calisip heykel yapacak, sanatini tanitacak ve dunyaya acilacak. Zaten bu odulun amaci da, ambargo altindaki sanatcilari dunyayla bulusturmak.

Buyuk boy  ve ifadeli heykelleri nedeniyle bu odulu kazanan Sevcan Cerkez, mart sonunda adaya donusunun ardindan bu kez Avrupa yolcusu… Kadinlarla ilgili bir proje icin Hollanda ve Finlandiya’ya gidecek

CESARET NAMUSUM VAR…ENERJIYE INANIRIM

Esi yaninda 24 ve 25 yasindaki ogullari, gelini, anne-babasi ve kardeslerinden de buyuk destek goren, 49 yasinda babaanne olmaya hazirlanan Sevcan Cerkez, “cesaretinin kaynagini” da su sozlerle ozetledi…

“Cesaretim ruhumdan gelir. Cesaret namusum var. Kendime soz verdigimi mutlaka yaparim. Evde balkonda dua yerim var, dua ederim. Dogaya, enerjiye, ic enerjiye inanirim. Dogayla butunlesen enerjilere… Evreni dinlerim. Monotonluktan cok sIkilirim, hep degisim isterim ve kacarim. Kucukken de kacardim, 10 metre ileride diregin altina oturur ve geri donerdim. Ama kacmis olurdum…”

YATAK ORTUSUNDEN ETEK…YARATICILIGIN SINIRLARI…

Seramik Sanatcisi, Karikaturist, anne Sevcan Cerkez, yaraticiliginin sirlarini deserken, hayatin sirlarina dair mesajlar da verdi herkese, ozellikle de genc nesillere..

“Fakirlik, olanaksizliklar alternatif sanata yoneltir. Insani yaratici yapar. Ovalardan kagit toplayarak ayakkabi boyasiyla resim veya cop artiklariyla bebek yapmak, yatak ortusunden elbise-etek dikmek insani yaratici yapar. Yoktan var etmek insana pozitif degerler katar… Her seyi hazir bulursaniz yaraticiliga gerek kalmaz zaten…”

  http://www.turkajansikibris.org/print.php?int=3

 

***

 

Sedat Nuri, Cemal Nadir, Sururi gibi eski ustalarýn günümüzdeki izdüþümü. Hem yeni bir çizgi diline, hem de eski bir Ýstanbul çelebisinin birikimine sahip olmak zordur. Bülent’in karikatür sanatýndaki baþarýsý iþte burada!
Haberi Yalçýn Pekþen’in yazýsýndan öðrendim; Allah’ým, Bülent Düzgit açýk kalp ameliyatý olmuþ. Açýk kalp ameliyatý ne demek? Ýnsanýn göðsünü kesip-yarýp kalbini ellerine alýyorlar. Sonra da (ellerine saðlýk) yontup-biçip yerine takýyorlar.
Halký haberlendirme iddiasýnda olan biz gazeteciler, artýk ayný gazetede çalýþan arkadaþlarýmýzýn hastalýk haberlerini bile yine gazetelerden öðrenmeye baþladýk.
Eskiden birimiz nezle olsa, nezlesi gazetenin yarýsýna geçerdi. Çünkü burun buruna çalýþýrdýk. Ama þimdi Bülent, bu yeni moda lüks otel azmaný Medya Towers dedikleri Hürriyet Gazetesi’nin üçüncü katýnda çalýþýyor, bense beþinci katýnda… Yani birimiz Madagaskar’da oturuyor, diðerimiz Sicilya’da.
Karikatür denen bu yeni dünya sanatýnda karikatürcü dediðin adam biraz mel’un olmalý. Isýrdý mý koparmasa bile, can yakmalý diye bilinir. Hatta punduna getirirse belden aþaðý vurmalý ve yan hakeme çaktýrmamalý…
Ama Bülent Düzgit, sýmsýcak çizgisi ve keyifli espri dünyasýyla ‘‘Latifenin latif olduðu’’ bir dünyanýn belki de son örneði. Usta deseninden gelen rahat ve sevimli çizgisiyle en sivri eleþtiriyi yaparken bile insana olan sevgisini kaybetmeyen son bir örnek! Eleþtirdiði kiþiyi bile seviyor sanki…
Yani Sedat Nuri, Cemal Nadir, Sururi gibi eski ustalarýmýzýn günümüzdeki izdüþümü. Hem yeni bir çizgi diline, hem de eski bir Ýstanbul çelebisinin birikimine sahip olmak ah ne zordur bir bilseniz. Bülent’in karikatür sanatýndaki baþarýsý iþte burada!
*
Bülent Düzgit’in Türk karikatüründeki deðeri yeterince vurgulanmadý. Ýlk nedeni, Bülent’in sessiz sedasýz, alçakgönüllü, reklamsýz, propagandasýz, mahçup kiþiliðidir. Ortalýkta asla görünmez.
Ýkincisi de Hürriyet’te çiziyor olmasýdýr. Hürriyet, her konuda yenilikçi ve atýlýmcýdýr. Ama karikatür konusunda tutucudur. Bir kedi fotoðrafýna çeyrek sayfa ya da koca harflerle dizilmiþ bir baþlýða yarým sayfa yer ayýrabilir. Ama bir karikatürün ölçüsü bir ya da iki kibrit kutusu boyutlarýný geçemez. Ýþte Bülent gibi bir usta yýllardýr o boyutlar içinde hapistir.
*
Yukarýdaki satýrlarý tam beþ yýl önce yazmýþým. Üstelik Hürriyet’te de yayýmlanmýþ. Yazdýklarýma bugün yeniden bir göz attým. Gazetede Bülent için deðiþen hiçbir þey yok. Ama Bülent’te de deðiþen hiçbir þey yok. O muhteþem deseniyle niçin yarým sayfa panorama karikatürler çizmediðini, güzelim esprilerini halktan niye sakladýðýný, bunun için gazete içinde savaþým vermesi gerektiðini her zamanki saldýrgan gevezeliðimle hababam anlatýp duruyorum. O, duru mavi gözlerini önündeki kaleme dikiyor ve mahcubiyetten yanaklarý daha da pembeleþiyor. Lafa baþladýðýmdan yarým saat sonra nihayet aðzýndan bir cümle çýkýyor. ‘‘Haklýsýnýz ama, ben böylesini de seviyorum aðabey.’’
Düþünebiliyor musunuz, en az yirmi yýllýk dostluðumuz var ve bana hálá ‘‘Siz’’ diyor.
*
Bülent’in uykusunun en tatlý yerinde açýk býraktýðý yatak odasýnýn penceresinden tam tekerlek ve pýrýl pýrýl bir mehtap yükseldi. Mavi-beyaz ýþýltýsý, Bülent’in çocuksu ve masum ifadeli yüzüne vurdu. Sonra da Bülent’in köpek diþleri uzadý. Yüzünde ve vücudunda kara kýllar çýkmaya baþladý. Mavi gözleri sarýya dönüþtü ve aya doðru bir kurt ulumasý koparýp açýk duran pencereden sokaða atladý.
Siz bir insanýn hem iyi kalpli, hem terbiyeli, hem masum ve hem de KARÝKATÜRCÜ olabileceðine inanýyor musunuz yoksa?

Oguz Aral

DOKTOR’UN ARDINDAN…

Henuz 23 yasimda girdigim Hurriyet gazetesinde tanidim adasim Bulent’i. Nedenini hala bilemem ama adindan once herkesin ona “Doktor” lakabi ile hitap etmesi basta cok garibime gitmisti. Fakat zaman gectikce Doktor’a oyle alistim ve oyle isindim ki anlatamam. O gunlerde henuz cizgide amatorum, Doktor calisirken kagdinin icine dusecegim adeta, o kadar imreniyorum, ozeniyorum. Hakikaten usta bir karikaturist, ilustrator…Aslinda benden birkac yas ilerde ama yetenegi almis basini gitmis.

En yakinindaki bizler disinda onun bu ustaligini bilen azdir. Cunku daha sonraki “Carsaf Mizah Dergisin”de de suren birlikteligimiz suresince gordum ki Doktor’un yayinlanmayan veya ortaya cikarmadigi cizgileri, yayinlananlarin yaninda buzdaginin su altinda kalan kismi gibiydi…

Hepimizin stres icinde zamanla yarisip dergiye cizecek esprileri dusunurken Doktor musvette kagidina gerek gormeden cikardigi resim kagidina aklindaki cizimi yaparken, bir yandan da ayagiyla tuttugu tempo esliginde cok sevdigi fasil nagmelerini miril miril mirildanirdi.Cok dogal olarak da onun bu rahatligi hepimize bir keyif, huzur verirdi…Fakat bu kadar guzel kizlar cizebilen, yeri geldiginde mizahin en sivri oklarini cekinmeden gerekli yerlere firlatabilen, rahatlatici, dingin biri olan Doktor, inanilmaz derecede mahcup, cekingen ve annesi ile beraber yasayan, muthis icine kapanik bir insandi. En sinirlendigi anda bile agzindan degil bir masum kufur, tek kotu soz bile duymamisimdir.

Araya giren yillar, gelecekle ilgili planlarimizin farkliligi zaman icinde bizleri birbirimizden koparip, dogal olarak degisIk yerlerde yasamimizi surdurmeye zorladi. Fakat yine de birbirimizi cizgilerimizden takip ediyor, arada bir de olsa birbirimize selamlar yolluyorduk.

1998 yilinda ben kalp krizi gecirip de by-pass ameliyatimi yaparken, Sayin Prof.Dr.Bingur Sonmez’den ogrendim ki, bizim Doktor da ayni kaderi paylasip, ayni masada saglik bulmus…

Ve biz yine uzun bir hayat kosturmacasinin icinde ayri koselerde yolumuza devam ederken bu gun ogreniyorum ki o sessiz, mahcup, cekingen Doktor, hicbirimizin haberi olmadan, sessiz…mahcup…aramizdan cekilip gitmis…

Ben inaniyorum ki o yine gittigi yerde miril miril asagiya, bizlere bakip, ayagiyla temposunu tutup fasilini geciyordur…Bizlere biraktigin guzel anilar, cizgiler icin sana tesekkur ederiz Doktor…Onca yalinligina, sessizligine ragmen sen bizim icin gercekten rengarenk biriydin Bulent…

Allahtan rahmet, sevdiklerine bassagligi diliyorum…

Bulent Arabacioglu

 

BERNARD BOUTON E-DERGI INTERVIEW (TURKISH)

M- Bize kendinizden bahsedebilir misiniz? Karikatür çizmeye nasýl baþladýnýz? Engellerle karþýlaþtýnýz mý?
B- Ýlk olarak Leon Express  için çizmeye baþladým. Bu gazete Paris’teki ünlü Express gazetesiyle ayný standartlarý taþýyor ve onun kadar tanýnýyor. Bu gazetede çalýþmak diðer gazetelerin de beni tanýmalarýný saðladý ve böylelikle bir çok farklý gazetede çalýþtým. Þu an serbest olarak iletiþim ajanslarýyla çalýþýyorum. Bunun yanýnda  bazen sergilerim gerçekleþiyor.
Genelde çok fazla sorunla karþýlaþmadýðýmý söyleyebilirim, çünkü bir karikatürist olarak nerelerde durmam gerektiðini ve kýsýtlamalarýmý çok iyi biliyordum.
Çalýþtýðým yer  bir ticaret þirketi olmasýna raðmen onlarýn sponsorlarýný karikatürize eden bir resmimi yayýnlamýþlardý ve açýkçasý bu beni oldukça þaþýrtmýþtý, çünkü bu durum onlar için hiç de karlý deðildi.

M- Baþka sanatlarla da ilgilendiniz mi?
B- Müziði çok seviyorum, özellikle Jazz. Jazz yapan müzisyenler arasýndaki iletiþimden her zaman çok etkilenmiþimdir. Sadece bu da deðil, bazen orkestralarda baþka kültür ve ülkelerden müzisyenler oluyor ve bu da ortaya çok hoþ bir etkileþim çýkarýyor. Bunun yanýnda, bütün görsel sanatlara tabi ki ilgim var. Özellikle karikatürlerim için fikirleri baþka sanat alanlarýnda da arýyorum. Modern sanat sergilerini gördüðüm zaman hep yeni fikirlerle ayrýlýyorum oradan ve bunlarý karikatürlerimde kullanýyorum.
Modern sanatý seviyorum, çünkü yeni fikirlere açýk bir dal, modern sanatýn iyi mi kötü mü olduðunu bilemem, ama sonuçta bu sanat bir fikir sunuyor kiþiye. Modern sanatta iþini ciddiye almayan kiþiler de fikirlerini ortaya koyuyorlar ve ne yazýk ki  bunu sadece fikirlerini  söylemiþ olmak için yapýyorlar. Tabi ki iþini ciddiyetle yapan kiþiler de var modern sanatta ve önemli olan ortaya yeni fikirlerde koyabilmektir.

M- Sizi etkileyen veya ilham veren karikatüristler kimlerdi?
B- Toparat adlý Fransýz karikatüristten etkilendim.Bosc adlý diðer bir karikatüristten de oldukça etkilendim. Hoþgörüsüzlüðe  karþý Bosc çok savaþmýþ biri ve yarýnki sunumumda da bundan çok bahsedeceðim.Mesela, Bosc her zaman  orduya karþý olmuþtur, çünkü Bosc  Çin’de Fransýzlar için savaþmýþ ve döndüðünde psikolojik olarak çeþitli rahatsýzlýklarý olmuþ. Bu yaþadýðý tecrübe bu konu hakkýnda bir çok kitap yazmasýna neden olmuþtur.

M- Karikatürü nasýl tanýmlarsýnýz?
B- Ýyi bir karikatür anlaþýlmasý kolay ve komik olmak zorundadýr. Ýyi bir karikatür ayný zamanda düþündürmek zorundadýr. Genelde üstünde baloncuk olan (metinli) karikatürleri sevmiyorum, çünkü insaný düþünmeye itmiyor, halbuki iyi bir karikatür düþündürmek zorundadýr. Biraz çeliþkili olacak ama bazen de karikatürler hoþgörüsüz oluyor çünkü bazen bazý limitler koyup anlaþýr kýlmak zorunda kaldýðýmýzda bu da çeliþki yaratýyor.

M- Günümüz dünyasýnda hoþgörü ihtiyacý ve diðer toplumsal sorunlar konusunda karikatür bir þeyleri deðiþtirebilir mi? Nasýl bir etki gücüne sahiptir.
B- Karikatürlerin bazý þeyler deðiþtirebileceðini düþünüyorum. Ancak iyi bir karikatürü anlayabilmek için eðitim gereklidir. Mesela,  çocuklara da bir karikatürü gösterebilmek veya anlatabilmek için iyi bir eðitim lazým. Karikatür çizmenin zor tarafý yaptýðýmýz karikatürü tüm dünyaya açmak zorundayýz ve çok farklý kültürlerde ki insanlarýnda bu karikatürleri anlamasý gerekmektedir. Dolayýsýyla bir karikatürü iyi yapabilmek için bir çok kültürü iyi bilmek ve görmüþ olmak gerekmektedir. Bir karikatür dünyayý deðiþtirebilir, ancak bir karikatür çok açýklayýcý olamamalý çünkü bu karikatürün kendi özelliðini yitirmesine neden olur. Dünya tabi ki deðiþebilir ama bu ne zaman olur bilemeyiz.

M- Karikatürist doðulur mu olunur mu? Karikatürist nasýl bir insandýr.
B- Karikatürist doðulmaz, ancak bir kiþi hoþgörü sahibi olarak doðar, bu hoþgörüye sahip olduktan sonra, bazý yollardan, mesela müzikle ya da  karikatürle fikri savunmaya çalýþabilir kiþi.

M- Bir karikatürist mesleði dýþýnda yaþamýnda nasýl bir kiþidir?
B- Bence, tek bir karikatürist tipi yoktur hepsi çok farklý özelliklere sahiptir. Hoþgörü sahibi olmayan karikatüristler o fikri de savunabilirler, hoþgörü sahibi olanlar da hoþgörü fikrini savunacaklardýr; yani bu deðiþebilen bir þeydir. Bazý karikatüristler fikirlerini televizyonda dahi çok iyi savunabilirler, bazýlarý da özellikle sadece karikatür çizerek savunurlar. Fransýz karikatüristlerin arasýnda liberaller de, muhafazakarlar da vardýr ama genelde karikatüristler deðiþik fikirlere çok açýk insanlardýr. Herkesle tanýþýp, konuþabilirler; ama çalýþmalarýný sakin ve yalnýz gerçekleþtirirler.
Deðiþik sergileri dolaþýrým, eðer müzik konseri varsa müzik konserine giderim. Jaz ve klasik müzik dinlerim.

M- Ülkenizde karikatür nasýl bir yere sahip?
B- Fransa’da çok az karikatür içeren dergi var ama her gazetede karikatür vardýr. Le Monde gazetesinde 3 veya 4 karikatürist düzenli olarak çalýþýyor. Baþka iki gazetede ayda iki kez yayýnlanan karikatürler var. Bir çok resim ve metinleri beraber yayýnlýyorlar. Geçenlerde gazetede çalýþan bir karikatüristle konuþtum ve bu gazetelerin karikatürlere çok deðer vermediðini sadece fikri destekleyen bir yapýya sahip olduklarýný söyledi duyunca çok þaþýrdým. Ayný gazeteden Kardon adlý bir karikatüristle de konuþtum ve genelde karikatürlerine metin koymamasýna raðmen bu gazete için çalýþtýðý zaman az da olsa metin kullanmak zorunda kalýyormuþ.
Fransada 10-15 kiþi karikatür çizerek hayatlarýný rahat kazanýyor, bir kýsmý orta derecede bir þeyler kazanýyor. Ben ve benim gibiler, ikinci meslek olarak yapýyorlar, ben aslýnda bir Üniversite’de fizik hocasýyým.

M- Karikatürleriniz için ilham veya fikirlerinizi nasýl veya nereden alýrsýnýz? Karikatür çizmek zor mudur?
B- “Ýlham” her zaman arýyorum, aslýnda senelerce aradým ve hala arýyorum. Hep bir tarif aranýyor ya da bir yol aranýyor ilham gelmesi için ama en iyi karikatür insanýn aklýna bir anda gelebilir. Bir yolu veya bir tarifi yoktur ve ayný zamanda bir anda gelen ilhamlardan en iyi karikatürler ortaya çýkabilir.
Ýyi bir resim gördüðümde ilk aklýma gelen þey  ‘bu çizimler nasýl yapýlmýþ olabilir?’. Hiçbir zaman bir metodun en iyisi olup olmadýðýný bilemezsin. Bir defa bir karikatür yapýldýktan sonra bir takým metotlar söylenebilir.Yani ilk önce kendi çizimini görmeli sonra bunun üstüne metot geliþtirilebilir. Hava tahmini gibidir karikatür çizmek, yaðmur yaðdýðý zaman, evet, yaðmur yaðacaktý deriz ve bu da buna benziyor. Bir defa fikir aklýna geldikten sonra bunu kaðýda geçirmekte zor çünkü bunu baþkalarýnýn da anlamasý lazým, çünkü kendin çizdiðin için sen zaten biliyor ve anlýyorsun.
Bir karikatürün baþarýlý olup olmadýðýný anlamak için baþkalarýna göstermek lazým çünkü zaten ben bu karikatürü anlýyorum ama baþka anlamayabilir. Bir kere fikir olduktan sonra, kimi güzel sanatlarda eðitim almýþtýr ve çok güzel bir tekniði olabilir, bazýlarý kendi tekniklerini kullanabilir önemli olan  aktarýlacak bir fikrin var olmasýdýr.
Ýlk zorluk bir fikir bulmak aktarmak için, ikinci zorlukta o fikri iyi bir þekilde kaðýda döküp sunabilmek. Bazý karikatüristler bir çok defa çizer ve ancak içlerinden bir tanesini seçerler ama ben ilk önce fikrin gelmesini bekler ve ondan sonra onu çizerim.

M- Ýnternetin tüm yaþamýmýza girmesinden karikatür sanatý nasýl etkilendi.
B- Ýnternetin ilk faydasý, bazý karikatüristler internet sitelerini kullanarak kendi karikatürlerini yayýnladýlar ve bu onlar için kolaylýk oldu. Ýkincisi ise, karikatür çizen bir kiþi için elinin altýnda iyi bir kütüphane vardýr demektir çünkü yüzlerce resmi inceleyebilir. Ýnternet sayesinde üçüncü olarak, uluslararasý karikatürleri görebilir ve bununla ilgili kitaplarý alabilirsiniz kolaylýkla. Diðer ülkelerle fikir alýþ-veriþi internet sayesinde çok kolaylaþtý. Diðer karikatüristlerle mesela, Polonyalý bir karikatüristle  rahatlýkla birbirimizden resim alýp verebiliyoruz. Yarýþmalar da aslýnda standarda ulaþýyor. Bazý kiþiler interneti kullanarak kopya çekiyor. Belçika da bir yarýþma oldu ve bir kiþi birincilik ödülünü aldý ancak bu karikatürün baþkasýnýn olduðu birkaç gün içinde ortaya çýktý. Bu karikatüristin bunu  Ýnternetten mi gördüðünü bilemiyoruz ama böyle olumsuz yönleri de  var. Dünyanýn deðiþik yerlerinden farklý fikirler ortaya çýksa da görüyoruz ki bu farklý yerlerden ayný fikirler de ortaya çýkabiliyor ve görüyorum ki ayný fikir az çok benzer þekilde çizilmiþ ve ortaya koyulmuþ.

M- Karikatürist olmak isteyen gençlere önerileriniz var mý? Zorluklarý vb. nelerdir?
B- Birbiriyle çeliþen iki mesajým var. Karikatüristleri savunmadan önce büyük karikatüristlere bakýp incelemek lazým. Bazý çizimciler büyükleri fazlasýyla taklit ediyorlar ve kendilerini bu konuyla ilgili yetersiz görüp, güvensiz hissediyorlar. Korkmamalarý gerekiyor. Bu büyük çizimcilerin eserlerini sindirdikten sonra kendi yollarýný yavaþ yavaþ bulacaklardýr. Bir þeyleri aramak, çalýþmak ve kazýmak lazým. Bir yol çizildiðinde yeteri kadar çalýþýrsa bir yere mutlaka gelinilecektir. Korkmamak gerekir ve eðer bir kiþilik oluþturmak isteniyorsa bir karikatürist olarak bunun peþinden gidilmelidir.

M- Sizin okuyucularýmýza söylemek istediðiniz var mý?
B- Her zaman karikatür çizilebilir ve hatta bunu aklýnýzdan bile yapabilirsiniz, belki bugün deðil ama yarýn olabilir.
Ýnsanlarýn resme daha fazla ilgili ve alakalý olmasýný isterdim. Çoðu zaman resimler pek anlaþýlmýyor. Bu yüzden gazeteler çok fazla karikatür kullanmak istemiyorlar, çünkü içindeki fikir bir baþkasý tarafýndan yanlýþ anlaþýlabilir ve kullanýlabilir.

http://dergi.yeniyuksektepe.org.tr/index.php?option=com_content&view=article&id=40;bernard-bouton&catid=8;soeylei&Itemid=6

****************************************************